رفتارهای ناکارآمد و الگوهای خانوادگی

اصطلاح ناکارآمد به عنوان "عملکرد غیر طبیعی یا ناخوشایند" از طرف فرد فردی، بین افراد در هر نوع رابطه یا در میان اعضای خانواده تعریف می شود. عملکرد ضعیف به هر دو رفتار و روابطی که کار نمی کنند اشاره می کند و یک یا چند جنبه منفی و ناسالم برای آنها دارد، مثلا ارتباط ضعیف یا درگیری های مکرر.

این اصطلاح اغلب توسط متخصصان بهداشت روانی برای تعاملات بین افراد استفاده می شود و اغلب برای توصیف هر رابطه ای که در آن مشکالت و مشکلات زیادی وجود دارد استفاده می شود. روابط یا شرایط ناسازگارانه اغلب انگیزه برای دریافت کمک در روان درمانی است. بسیاری از خانواده ها در هنگام تلاش برای مقابله با یک نوجوان ناراحت کننده، جنبه های ناکارآمدی را تجربه می کنند، زیرا اعضای خانواده مجبورند با مشکلات عاطفی و رفتاری نوجوانان که روزانه آنها را تحت تأثیر قرار می دهند، انطباق پیدا کنند.

مثالهای رفتار ناکارآمد

الگوهای خانواده ناکارآمد

در خانواده های ناکارآمد، انواع الگوهایی وجود دارد که می توانند رخ دهند.

در اینجا شایع ترین هستند:

بسیاری از خانواده ها زمانی که این الگوها رخ می دهد، زمانی است که آنها شروع به تبدیل شدن به عادی بودن اختلال عملکرد می کنند.

اثر اختلال در عملکرد کودکان

هنگامی که الگوهای ناکارآمد در یک خانواده استاندارد می شوند، تأثیرات مضر روی کودکان بسیار عالی است و می توانند در روابط بزرگسالان به وجود آیند. برخی از این اثرات بالقوه و مضر برای کودکان عبارتند از:

درمان خانواده می تواند به اختلال عملکرد کمک کند

اگر خانواده شما به هر دلیلی دچار اختلال شود، جستجوی خانواده درمانی ممکن است گزینه خوبی باشد. نشان داده شده است که خانواده درمانی در یادگیری راه های جدید برقراری ارتباط، حل مسائل بین اعضای خانواده و تبدیل شدن به منابع حمایت و قدرت به یکدیگر بسیار موثر است.

منبع:

"روابط خانوادگی نامطلوب". دانشگاه براون (2016).