کاهش استقامت دو قطبی، یک کلمه در یک زمان

چه تعداد افرادی که در حال خواندن این مطلب هستند و چه کسانی در معرض اختلال دوقطبی قرار دارند، دچار گمراهی شده اند که به عنوان علامتی از رسوایی، شرم و یا تحقیر تعریف شده اند؟ چند نفر از شما دوست داشتنی هستید که درمان برای اختلال دوقطبی را دریافت می کند و او را در معرض آلودگی قرار داده اید؟

زندگی با استقاما

استیگاما در زمینه درمان بیماری روانپزشکی یکی از بزرگترین چالش هایی است که ما با آن روبرو می شویم اگر می خواهیم اعضای جامعه مدیترانه سالم داشته باشیم که احتمالا می توانیم داشته باشیم.

چرا؟ از آنجا که آدم ربایی چیزهای زیادی می کند، همه آنها منفی هستند. یکی از راه های اصلی برای افراد مبتلا به بیماری روانپزشکی، اما ممکن است علائم عمیق را تجربه کند، این است که آنها از شرم شرم و شرمندگی می ترسند و ممکن است از ارزیابی و درمان جلوگیری کنند.

یکی دیگر از راه های مهمی که سبب آزار و اذیت مردم در معالجه سلامت روان می شود این است که باعث جهل می شود. از آنجایی که تعریف آن با شرم و خجالت همراه است، دیدگاه بی اطلاع و نادرستی را که افراد مبتلا به بیماری روانپزشکی تشخیص داده می شوند ضعیف است و یا باید خجالت زده شوند، ترویج می دهد. کسانی که ما را با هر گونه دانش در مورد سلامت روان آشنا می دانند، می دانند که این نمی تواند بیشتر از حقیقت باشد - اختلال دوقطبی و سایر اختلالات روانپزشکی بیماری های پزشکی هستند، درست مثل پنومونی یک بیماری پزشکی است. شرم باید جای هیچ بیماری ای نداشته باشد.

متاسفانه، حتی پزشکان نیز در مصاحبه ای که در سال 2013 نشان دادند، در برابر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی یا سایر بیماری های روانپزشکی مصون نیستند.

زبان بهداشت روانی ترجیح داده شده

ما می دانیم که همه چیز در اطراف است. واژه هایی که ما برای توصیف بیماری روانپزشکی استفاده می کنیم و افرادی که درمان برای بیماری روانپزشکی را دریافت می کنند، نشان داده شده است که نقش مهمی در ادامه نشانه ها ایفا می کنند، به ویژه هنگامی که کلمات یا عبارات به طور وسیع توسط رسانه ها مورد استفاده قرار می گیرند.

انجمن روانپزشکی آمریکایی برای گفتگو و نوشتن در مورد افرادی که خدمات بهداشت روانی دریافت می کنند، ترجیح داده شده است. زبان ترجیحی بر اهمیت استفاده از زبان "شخص اول" مبتنی است و تاکید می کند که بیماری یک فرد او را تعریف نمی کند.

زبان جایگزین به جای

بیایید سعی کنیم چشم را برای زبان "شخص اول" حفظ کنیم. چگونه آن را احساس می کنید؟ اگر فکر می کنید که آن را ناتمام گذاشته اید، به پزشک مراجعه کنید، رسانه ها و دیگران به استفاده از این زبان بپردازید!