اثر Dunning-Kruger نوعی تعصب شناختی است که در آن مردم اعتقاد دارند که آنها دقیق و تواناتر از آنچه واقعا هستند، هستند. در اصل، افراد کم توانایی مهارت های لازم برای تشخیص بی کفایتی خود را ندارند. ترکیبی از خودآزاری ضعیف و توانایی شناختی پایین، آنها را به توانایی های خود تعمیم می دهد.
این اصطلاح نام علمی و توضیحی برای یک مشکل است که بسیاری از مردم فورا متوجه می شوند - این احمق ها به احمق بودن خود کور هستند. همانطور که چارلز داروین در کتاب خود « نسل انسان » نوشت، "نادری بیشتر اعتماد به نفس بیشتری نسبت به دانش دارد."
یک بررسی از اثر Dunning-Kruger
این پدیده چیزی است که شما احتمالا در زندگی واقعی تجربه کرده اید، شاید در اطراف میز شام در یک جمع بندی خانوادگی تعطیلات. در طول دوره غذا، یکی از اعضای خانوادۀ تیزهوشان شما شروع به صحبت در مورد یک موضوع می کند، به طرز شگفت انگیزی اعلام می کند که درست است و نظر دیگران احمقانه و بی اطلاع است و فقط اشتباه است. ممکن است به هر کسی در اتاق ظاهری آشکار باشد که این فرد نمیداند چه چیزی در موردش صحبت می کند، با این حال او در حال فرار است، به طرز غیر قابل توجهی به جهل خود.
این اثر پس از محققان دیوید دانینگ و جاستین کروگر، دو روانشناس اجتماعی که اولین بار آن را توصیف کردند، نامگذاری شده است.
در مطالعه اصلی خود بر روی این پدیده روانشناسی، آنها یک سری از چهار تحقیق انجام دادند و دریافتند که افرادی که در پایین ترین درصد از آزمونهای گرامر، طنز و منطق به دست آوردند، به طرز چشمگیری بیش از حد بر عملکردشان عمل کرده اند. نمرات آزمون واقعی آنها آنها را در صدک 12 قرار داد، با این حال تخمین زده بودند که عملکرد آنها آنها را در صددگی 62 قرار داده است.
تحقیق
به عنوان مثال، در یک آزمایش، Dunning و Kruger از 65 شرکت کننده خواسته بودند تا جوک های خنده دار مختلف را ارزیابی کنند. برخی از شرکت کنندگان در تعیین اینکه چه افرادی می توانند خنده دار باشند، به شدت ضعیف هستند. با این حال این افراد به عنوان قاضی عالی طنز خود را توصیف کردند.
محققان دریافتند که افراد ناقص نه تنها عملکرد ضعیف دارند، بلکه قادر به ارزیابی دقیق و کیفیت کار خود نیستند. این خوانندگان کم توانایی شناخت سطح مهارت و شایستگی افراد دیگر را نیز نداشتند، که بخشی از دلیل آن است که آنها به طور مداوم خود را بهتر، تواناتر و آگاهانه تر از دیگران می پندارند.
به همین دلیل است که دانش آموزانی که نمرات ضعیفی از امتحان کسب می کنند گاهی اوقات احساس می کنند که سزاوار نمره بسیار بالاتر هستند. آنها دانش و توانایی خود را بیش از حد ارزیابی می کنند و قادر به دیدن ضعف عملکرد آنها نیستند.
دیوید دانینگ در مقاله ای برای استاندارد اقیانوس آرام نوشت: "در بسیاری موارد، بی کفایتی مردم را از دست ندهد، ناراحت و یا محتاطانه ترک نمی کند. "در عوض، بی کفایتی اغلب با اعتماد نامناسب خوشبخت می شود، که بوسیله چیزهایی است که به آنها مانند دانش می داند".
این اثر می تواند تأثیر عمیقی بر آنچه که مردم بر آن باور دارند، تصمیماتی که می گیرند، و اقداماتی که آنها انجام می دهند داشته باشند. در یک مطالعه Dunning و Ehrlinger متوجه شدند که زنان به طور مساوی با مردان در مسابقه علمی عمل می کنند و در عین حال، زنان عملکردشان را پایین می آورند، زیرا معتقدند که توانایی استدلال علمی نسبت به مردان کمتر است. محققان همچنین دریافتند که به عنوان یک نتیجه از این باور، این زنان بیشتر احتمال دارد که از ورود به رقابت علمی خودداری کنند.
Dunning و همکارانش نیز آزمایش هایی را انجام داده اند که در آن از پاسخ دهندگان می پرسند اگر آنها با شرایط مختلف مرتبط با موضوعات مختلف از جمله سیاست، زیست شناسی، فیزیک و جغرافیا آشنا باشند.
همراه با مفاهیم واقعی مربوط به موضوع، آنها به طور کامل شرایط را وارد می کنند.
در یک مطالعه مشابه، تقریبا 90 درصد از پاسخ دهندگان ادعا می کردند که حداقل برخی از معیارهای ساخته شده را دارند. با توجه به یافته های دیگر مربوط به اثر Dunning-Kruger، شرکت کنندگان بیشتر آشنا ادعا می کنند که آنها با یک موضوع هستند، بیشتر احتمال دارد که آنها نیز ادعا می کنند که آنها با شرایط بی معنی آشنا هستند. همانطور که دانینگ پیشنهاد کرده است، بسیار دشوار با جهل، این است که می تواند به همان اندازه تخصص باشد.
علل اثر Dunning-Kruger
پس چه چیزی این اثر روانی را توضیح می دهد؟ آیا برخی از مردم به سادگی بیش از حد متراکم هستند، تا به حال نگران باشند، تا بدانند که آنها کم است؟ Dunning و Kruger نشان می دهد که این پدیده از چیزی است که آنها به عنوان "بار دوگانه" اشاره می کنند. مردم نه تنها بی کفایت هستند بی کفایتی آنها از توانایی ذهنی آنها برای تحقق بخشیدن به چگونگی ناتوانی آنان است.
افراد ناقص تمایل به:
- سطوح مهارت خود را از دست می دهیم
- عدم شناخت مهارت و تخصص واقعی دیگران
- عدم شناخت اشتباهات خود و عدم مهارت
Dunning اشاره کرده است که دانش و مهارت های لازم برای انجام کار خوب، دقیقا مشابه ویژگی هایی است که شخص باید به رسمیت شناخته شود که در آن کار خوب نیست. بنابراین اگر فردی این توانایی ها را نداشته باشد، در این کار نه تنها بد می شود، بلکه ناتوانی خود را از دست می دهد.
ناتوانی در شناخت کمبود مهارت و اشتباه
Dunning نشان می دهد که نقص در مهارت و تخصص یک مشکل دو جانبه ایجاد می کند. اول، این کسری بودجه باعث می شود افراد در حوزه ای که در آن بی عدالتی هستند، ضعیف عمل کنند. ثانيا دانش نادرست و ناقص آنها را قادر به تشخيص اشتباهات آنها نمي کند.
فقدان فراشناخت
اثر Dunning-Kruger نیز به مشکلات فراشناختی یا توانایی بازگشت به خود و نگاه کردن به رفتار و توانایی های خود از خارج از خود مربوط می شود. مردم اغلب تنها قادر به ارزیابی خود از دیدگاه محدود و بسیار ذهنی خود هستند. از این دیدگاه محدود، به نظر می رسد بسیار ماهر، شناخته شده و برتر از دیگران است. به همین دلیل، مردم گاهی می خواهند دیدگاهی واقع بینانه از توانایی های خود داشته باشند.
یک دانش کوچک می تواند منجر به اعتماد به نفس شود
یکی دیگر از عوامل مهم این است که گاهی اوقات کمی دانش در مورد یک موضوع می تواند باعث شود مردم به اشتباه اعتقاد داشته باشند که همه می دانند که در مورد آن چه می دانیم. به گفته قدیمی، کمی دانش می تواند یک چیز خطرناک باشد. فرد ممکن است باریک ترین آگاهی را در مورد یک موضوع داشته باشد، اما به لطف اثر Dunning-Kruger، اعتقاد دارد که او یک متخصص است.
عوامل دیگری که می توانند در این اثر نقش داشته باشند عبارتند از استفاده از اکتشافات و یا میانبرهای ذهنی که به ما اجازه می دهد سریعا تصمیم بگیریم و گرایش ما به دنبال الگوهای حتی در صورت عدم وجود آن باشد. ذهن ما در تلاش است تا با استفاده از آرایه های متنوعی از اطلاعاتی که ما با آن برخورد می کنیم، به طور روزانه شناخت داشته باشیم. همانطور که ما سعی می کنیم از سردرگمی و تفسیر توانایی ها و عملکرد خود در دنیای فردی خود، تعجب نکنیم، ما گاهی اوقات به طور کامل به درستی قضاوت می کنیم که ما چگونه کار می کنیم.
چه کسی تحت تأثیر Dunning-Kruger تحت تاثیر قرار می گیرد؟
پس کسی که اثر Dunning-Kruger را تحت تاثیر قرار می دهد؟ متاسفانه همه ما هستیم این به این علت است که بدون توجه به چگونگی آشنایی و تجربه ما، همه افراد دارای حوزه هایی هستند که در آنها بی اطلاع و بی عیب و نقص هستند. شما ممکن است در بسیاری از مناطق هوشمند و ماهر باشید، اما هیچ کس متخصص در همه چیز نیست.
یک نکته مهم این است که اثر Dunning-Kruger معادل IQ پایین نیست . همانطور که آگاهی از این اصطلاح در چند سال گذشته افزایش یافته است، استفاده نادرست از اصطلاح به عنوان مترادف برای احمق ها نیز افزایش یافته است. پس از همه، آسان است به قضاوت دیگران و بر این باورند که چنین چیزهایی به سادگی به شما اعمال نمی شود.
واقعیت این است که هر کس به این پدیده حساس است، و در واقع، اکثر ما احتمالا آن را با منظم شگفت انگیزی تجربه می کنیم. افرادی که کارشناسان واقعی در یک منطقه هستند ممکن است به اشتباه باور کنند که هوش و دانش خود را به مناطق دیگر که در آنها کمتر شناخته شده است، انتقال می دهد. مثلا یک دانشمند درخشان ممکن است یک نویسنده بسیار ضعیف باشد. برای اینکه دانشمند بتواند مهارت خود را به رسمیت بشناسد، آنها نیاز به داشتن دانش کار خوب از چیزهایی مانند گرامر و ترکیب دارند. از آنجایی که اینها فاقد هستند، دانشمند در این مثال نیز توانایی تشخیص عملکرد ضعیف خود را ندارد.
بنابراین اگر ناقص تمایل به فکر کردن به آنها کارشناس باشد، چه کارشناسان واقعی به توانایی های خود فکر می کنند؟ Dunning و Kruger دریافتند که کسانی که در انتهای بالا طیف صلاحیت هستند دیدگاه های واقع گرایانه ای نسبت به دانش و توانایی های خود دارند. با این حال، این کارشناسان در واقع تمایل به دست کم توانایی های خود را نسبت به دیگران انجام دادند.
اساسا این افراد بالغ بزرگ می دانند که آنها از حد متوسط بهتر هستند، اما آنها اعتقاد ندارند که عملکردشان نسبت به دیگران برتر است. مشکل در این مورد این نیست که متخصصان نمیدانند چقدر آگاه هستند؛ این است که آنها تمایل به باور دارند که هر کس دیگری نیز آگاه است.
آیا هیچ راهی برای غلبه بر اثر Dunning-Kruger وجود دارد؟
بنابراین چیزی است که می تواند این پدیده را به حداقل برساند؟ آیا یک نقطه وجود دارد که در آن بی کفایتی در واقع بی نظمی خود را تشخیص می دهد؟ Dunning پیشنهاد کرده است: "ما همه موتورهای بدبختی هستیم." در حالیکه ما همه مستعد تجربه تجربی Dunning-Kruger هستیم، یادگیری بیشتر درمورد اینکه چگونه ذهن کار می کند، و اشتباهاتی که همه ما را به خطر می اندازند، یک گام در جهت اصلاح چنین الگوهای است.
Dunning و Kruger نشان می دهد که به عنوان تجربه با یک موضوع افزایش می یابد، اعتماد به نفس به طور معمول به سطوح واقع بینانه کاهش می یابد. همانطور که مردم در مورد موضوع مورد علاقه بیشتر می آموزند، آنها شروع به شناخت کمبود دانش و توانایی خود می کنند. پس از آنکه مردم اطلاعات بیشتری کسب می کنند و در واقع به یک متخصص در موضوع تبدیل می شوند، سطح اطمینان آنها یک بار دیگر بهبود می یابد.
پس اگر شما مطمئن نیستید که می توانید به خود ارزیابی خود اعتماد داشته باشید، چه کاری می توانید انجام دهید تا ارزیابی واقع بینانه از توانایی های خود در یک منطقه خاص را بدست آورید؟
- یادگیری و تمرین ادامه دهید به جای اینکه فرض کنیم شما همه چیز را می دانید در مورد یک موضوع می دانید، عمیق تر بکشید. هنگامی که دانش خود را در مورد یک موضوع بدست آورید، بیشتر احتمال دارد که یاد بگیرید چقدر هنوز وجود دارد. این می تواند تمایل به فرض شما یک متخصص باشد، حتی اگر شما نیست.
- از دیگران بپرسید که چگونه انجام می دهید . یکی دیگر از راهبردهای موثر، درخواست دیگران برای انتقاد سازنده است. در حالی که بعضی اوقات ممکن است دشوار باشد، بازخورد میتواند بینش ارزشمندی را در مورد چگونگی تواناییهای دیگران درک کند.
- سوال شما چیه حتی وقتی بیشتر یاد می گیرید و بازخورد دریافت می کنید، فقط می توانید توجه بیشتری به چیزهایی که تأیید آنچه را که فکر می کنید قبلا می دانید، آسان کنید. این نمونه ای از نوع دیگری از تعصب روان شناختی است که به عنوان تعصب تایید شناخته می شود . به منظور به حداقل رساندن این گرایش، به چالش کشیدن باورها و انتظارات خود ادامه دهید. اطلاعاتی را جستجو کنید که ایده هایتان را به چالش بکشد.
کلمه ای از
اثر Dunning-Kruger یکی از بسیاری از تعصبات شناختی است که می تواند بر رفتار و تصمیمات شما، از زندگی عادی تا تغییر زندگی تاثیر بگذارد. در حالی که ممکن است ساده تر پدیده را در دیگران به رسمیت بشناسیم، مهم است که به یاد داشته باشید که این چیزی است که همه را تحت تاثیر قرار می دهد. با درک علل زمینه ای که به این تعصب روانشناختی کمک می کنند، ممکن است بهتر بتوانید این گرایش ها را در خودتان ببینید و راه هایی برای غلبه بر آنها پیدا کنید.
> منابع:
> Dunning، D. فصل پنجم: تأثیر Dunning-Kruger: با نادیده گرفتن خود جهل خود. پیشرفت در روانشناسی اجتماعی تجربی . 2011؛ 44؛ 247-296. doi: 10.1016 / B978-0-12-385522-0.00005-6.
> Dunning، D. ما همه idiots اعتماد به نفس هستند. استاندارد اقیانوس آرام ؛ 2014
> Ehrliner، J، جانسون، K، بنر، M، Dunning، D، و Kruger، J. چرا غیر متخصصان بی اطلاع هستند: تحقیقات بیشتر (عدم وجود) خود بینش در میان بی کفایت. ارگان Behav Hum Decis Process. 2008؛ 105 (1): 98-121. doi: https://doi.org/10.2139/ssrn.946242.