احساسات یک نیروی باور نکردنی قوی بر رفتار انسان اعمال می کنند. احساسات شدید می تواند موجب شود شما اقداماتی را انجام دهید که ممکن است به طور معمول انجام نشود یا برای اجتناب از شرایطی که لذت برده اید. چرا دقیقا ما احساسات داریم؟ چه چیزی باعث می شود که این احساسات را داشته باشیم؟ محققان، فیلسوفان و روانشناسان نظریه های مختلف را پیشنهاد کرده اند تا توضیح دهند که چگونه و چرا در پشت احساسات انسانی.
احساسات چیست؟
در روانشناسی ، احساسات اغلب به عنوان یک حالت پیچیده احساس می شود که منجر به تغییرات جسمانی و روانی می شود که بر اندیشه و رفتار تاثیر می گذارد. احساساتی بودن با طیف وسیعی از پدیده های روان شناختی، از جمله خلق و خو، شخصیت ، خلق و خو و انگیزه همراه است . به گفته نویسنده دیوید میثر، احساسات انسانی شامل "... تحریک فیزیولوژیک، رفتارهای بیانگر و تجربه آگاهانه است".
نظریه های احساسات
نظریه های اصلی انگیزه را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: فیزیولوژیکی، عصبی و شناختی. نظریه های فیزیولوژیکی نشان می دهد که پاسخ درون بدن مسئول احساسات است. نظریه های مغز و اعصاب پیشنهاد می کنند که فعالیت در مغز منجر به پاسخ های عاطفی می شود. در نهایت، نظریه های شناختی استدلال می کنند که اندیشه ها و فعالیت های ذهنی دیگر نقش مهمی در شکل گیری احساسات بازی می کنند.
تئوری تکاملی احساسات
طبیعتگرای چارلز داروین بود که پیش بینی کرد که احساسات تکامل پیدا می کنند، زیرا آنها سازگار بودند و انسان ها و حیوانات را مجبور به زنده ماندن و تکثیر نمودند.
احساس عشق و محبت باعث می شود مردم به دنبال همسران و تکثیر باشند. احساس ترس افراد را مجبور می کند که به هر دلیلی از خطر یا فرار بگریزند.
با توجه به تئوری تکاملی احساسات، احساسات ما وجود دارد، زیرا آنها به یک نقش تطبیقی خدمت می کنند. احساسات باعث می شود مردم به سرعت به محرک های محیطی پاسخ دهند، که به بهبود شانس موفقیت و بقا کمک می کند.
درک احساسات دیگران و حیوانات همچنین نقش مهمی در ایمنی و زنده ماندن دارد. اگر شما یک صدای جیر جیر، تف کردن، و حیوان فضل روبرو می شوید، احتمالا شما به زودی متوجه خواهید شد که حیوان ترسناک و دفاعی است و تنها آن را ترک می کند. با توانایی تفسیر صحیح نمایشهای عاطفی دیگران و حیوانات، شما می توانید به درستی پاسخ دهید و از خطر جلوگیری کنید.
نظریه ی احساس جیمز-لانگه
تئوری جیمز-لانگه یکی از معروف ترین معیارهای تئوری فیزیولوژیکی احساسات است. تئوری احساسات جیمز-لانگه مستقل از روان شناس ویلیام جیمز و کارل لینگ، فیزیولوژیست پیشنهاد می کند که احساسات در نتیجه واکنش های فیزیولوژیکی به وقایع رخ می دهد.
این نظریه نشان می دهد که زمانی که یک محرک خارجی را می بینید که منجر به واکنش فیزیولوژیکی می شود. واکنش عاطفی شما بستگی به این دارد که چگونه این واکنشهای فیزیکی را تفسیر کنید. به عنوان مثال، فرض کنید شما در جنگل قدم می زنید و یک خرس گریزلی می بینید. شما شروع به لرزش می کنید و قلب شما شروع به رقابت می کند. تئوری جیمز-لانگ پیشنهاد می کند که شما واکنش های فیزیکی خود را تفسیر کنید و نتیجه گیری کنید که شما ترسو هستید ("من لرزان هستم، بنابراین من می ترسم"). با توجه به این نظریه احساسات، شما لرزید زیرا شما ترسو هستید.
در عوض، شما احساس ترس می کنید زیرا شما لرزان هستید.
نظریه احساسات کانن بارد
یکی دیگر از نظریه فیزیولوژیک شناخته شده، تئوری احساسات کانن بارد است . والتر کانن با تئوری احساسات جیمز-لانگه در زمینه های مختلف اختلاف نظر داشت. اولا، او پیشنهاد کرد، مردم می توانند واکنش های فیزیولوژیکی مرتبط با احساسات را بدون درک احساسات احساس کنند. به عنوان مثال، قلب شما ممکن است به دلیل اینکه شما ورزش کرده اید و نه به دلیل اینکه شما می ترسید.
کانن همچنین پیشنهاد می کند که پاسخ های عاطفی بسیار سریع به وجود می آیند، زیرا آنها فقط محصولاتی از حالت های فیزیکی هستند.
هنگامی که شما در معرض خطر در محیط قرار می گیرید، اغلب احساس ترس می کنید قبل از شروع به تجربه علائم جسمی مرتبط با ترس از جمله تکان دادن دست، تنفس سریع و قلب مسابقه ای.
کانن ابتدا تئوری خود را در دهه 1920 پیشنهاد داد و بعدا او در سالهای 1930 توسط فیلیپ بارد فیزیولوژیست کار خود را گسترش داد. با توجه به تئوری احساسات کانن بارد، ما احساسات و تجربیات فیزیولوژیکی مانند عرق کردن، لرزش و تنش عضلانی را به طور همزمان احساس می کنیم.
به طور خاص، پیش بینی شده است که احساسات هنگامی رخ می دهد که تالاموس پیامی را به مغز در پاسخ به یک محرک ارسال می کند و واکنش فیزیولوژیکی را به وجود می آورد. در همان زمان، مغز همچنین سیگنال هایی را که موجب تجربه عاطفی می شود، دریافت می کند. تئوری کانن و بارد می گوید که تجربیات فیزیکی و روانی احساسات در همان زمان اتفاق می افتد و این باعث نمی شود که دیگران.
تئوری Schachter-Singer
نظریه ی شوچر-سینگر نیز به عنوان نظریه ی دو عامله احساس شناخته می شود، نمونه ای از یک نظریه شناختی از احساسات است. این نظریه نشان می دهد که تحریک فیزیولوژیکی ابتدا رخ می دهد و سپس فرد باید علت این تحریک را برای تجربه و نشاندادن آن به عنوان یک احساس، شناسایی کند. محرک منجر به پاسخ فیزیولوژیکی می شود که بعدا شناختی و تفسیر می شود که نتیجه آن احساسات است.
نظریه Schachter و Singer بر تئوری جیمز-لانگه و تئوری احساسات کانن بارد تمرکز دارد. تئوری شوچر-سینگر مانند نظریه جیمز-لانگ، پیشنهاد می کند که مردم بر اساس پاسخ های فیزیولوژیکی احساسات را برآورده می کنند. عامل حیاتی وضعیت و تفسیر شناختی است که مردم برای نشان دادن این احساسات استفاده می کنند.
نظریه کانن بارد مانند نظریه Schachter-Singer نیز نشان می دهد که پاسخ های فیزیولوژیکی مشابه می توانند احساسات متفاوت ایجاد کنند. به عنوان مثال، اگر در یک امتحان مهم ریاضی یک قلب مسابقه ای و عرق کردن کف دست تجربه کنید احتمالا احساسات را به عنوان اضطراب تشخیص می دهید. اگر در یک تاریخ با سایر موارد مهم دیگر پاسخ های فیزیکی خود را تجربه کنید، ممکن است این پاسخ ها را به عنوان عشق، محبت و یا تحریک کردن تفسیر کنید.
نظریه ارزیابی شناختی
با توجه به نظریه های ارزیابی احساسات، قبل از تجربه احساسات، باید فکر کرد. ریچارد لازاروس پیشگام در این زمینه احساسات بود و این نظریه اغلب به عنوان نظریه ی احساسات لازاروس معروف است.
با توجه به این نظریه، دنباله ای از حوادث در ابتدا شامل یک محرک است، به دنبال آن اندیشه که پس از آن منجر به تجربه همزمان یک پاسخ فیزیولوژیکی و احساسات می شود. به عنوان مثال، اگر شما یک خرس در جنگل روبرو هستید، ممکن است بلافاصله شروع به فکر کنید که شما در معرض خطر بزرگ هستید. این امر منجر به تجربه عاطفی ترس و واکنش های فیزیکی مرتبط با پاسخ جنگ و یا پرواز می شود .
تئوری احساسات بازخورد صورت
تئوری احساسات بازخورد چهره نشان می دهد که علامت چهره به تجربه احساسات مرتبط است. چارلز داروین و ویلیام جیمز هر دو در اوایل متوجه شدند که گاهی اوقات پاسخ های فیزیولوژیکی اغلب تاثیر مستقیمی بر احساسات داشتند، نه به سادگی یک نتیجه از احساسات. طرفداران این نظریه نشان می دهد که احساسات به طور مستقیم به تغییرات در عضلات صورت پیوند دارند. به عنوان مثال، افرادی که مجبور به خوشحالی در یک فعالیت اجتماعی لبخند می زنند، زمان بیشتری را در این رویداد در اختیار خواهند داشت، مگر این که آنها در صورت خنثی کردن صورت یا خنثی کردن چهره خود، آن را انجام دهند.
> منابع:
> Cannon، WB (1927) تئوری هیجان جیمز-لانگ: معاینه انتقادی و نظریه جایگزین. مجله آمریکایی روانشناسی، 39، 10-124.
> جیمز، وات (1884). احساسی چیست؟ ذهن، 9، 188-205.
> Myers، DG (2004). نظریه های احساسات. روانشناسی: نسخه هفتم. نیویورک، نیویورک: ناشران ارزشمند.