اضطراب اجتماعی و درونگرایی چیزهای یکسان نیست، مهم نیست که چه میزان ادراک عمومی ممکن است شما را به فکر کردن بگذارد.
تفاوت بین برون گرا و اضطراب اجتماعی
افرادی که به طور اجتماعی مضطرب هستند، ممکن است روزها یا هفته ها قبل از وقوع آن، وضعیت اجتماعی و عملکردی را نگران کنند، از این شرایط جلوگیری کنند تا به زندگی روزانه برسند (فکر کنید، می ترسید به خرید مواد غذایی، حضور در یک کلاس یا حتی بیرون بروید از خانه)، و به طور کلی دارای عقاید منفی (در شرایط عمومی، اندیشه ها) در مورد خود و توانایی های آنها برای حرکت به دنیای اجتماعی است.
در مقابل، تعریف introversion هیچ ارتباطی با اضطراب، ترسیدن و یا خودباوری ندارد . Introverts می تواند به آرام و با کلید پایین خود اعتماد به نفس داشته باشد. آنها ممکن است با تحرک خارجی به راحتی بیش از حد تحمل شوند، که می تواند آنها را از موقعیت های اجتماعی عقب بکشد، اما این امر نباید به حمام برسد و خود را برای تمام اشتباهات اجتماعی خود ضرب و شتم کند. در عوض، آنها ممکن است فراموش کنند که یک کتاب خوب بخوانند، تنها با افکار خودشان باشند یا به سادگی با آرامش باشند.
با این حال، زمانی که اضطراب اجتماعی و درونگرایی اجتماعی با هم مواجه می شوند جالب می شود.
Introversion و اضطراب اجتماعی ترکیبی
برای لحظه ای تصور کنید که مهم نیست چقدر سعی می کنید، فقط نمیتوانید خودتان را به یک غذای خاص ببرید. سپس تصور کنید که اتفاق می افتد که به آن غذا آلرژی دارید. شما با این واقعیت که شما نمی توانید غذا را بخورید، به خصوص از این موضوع ناراحت نمی شوید زیرا در هر زمانی که شما آن را خورده اید، به هیچ وجه از آن لذت نمی برید.
این کمی که آن را برای آن درون سوپراستاهای اجتماعی مضطرب است.
آنها به طور خاص نمی خواهند زندگی حزب، پروانه اجتماعی، و یا پارتی شب آخر باشد. آنها همچنین ممکن است یک شغل را ترجیح دهند که به آنها اجازه می دهد تا در تمام طول روز به آرامی در مورد مشکلات عمیق زندگی فکر کنند، نه با تعامل با مشتریان، ارائه سخنرانی و نظارت بر دیگران.
در عین حال، تمایل طبیعی خود برای صرف وقت تنها باعث می شود که خود را به شرایطی که موجب اضطراب می شوند، افشا کنند . سوال این است آیا مهم است؟
انگیزه برای تغییر
آیا اگر شما در غار زندگی کنید و اگر غار بیشتر در خارج از محوطه قرار دارید، مهم نیست؟
سوزان کین، نویسنده کتاب پیشگامانه "آرام" استدلال می کند که ما باید درونگرایان را همان گونه که هستیم، پرورش دهیم و آنها را با مدرسه و محیط کار حمایت کنیم.
در فرهنگ های شرقی، در مقایسه با فرهنگ های غربی، ارزش بیشتری بر شخصیت های متواضع قرار می گیرد و زاد و ولد، عادی نیست. آیا ما انتظار داریم که درونی های مضر اجتماعی ما به یک ایده فرهنگی معطوف شود که لزوما برای موفقیت آنها به عنوان افراد نیست؟
مقابله با Introversion / اضطراب اجتماعی
اگر ما دو قسمت معادله را از هم جدا کنیم، ممکن است پاسخ به این معما ساده تر باشد. از آنجا که ما می دانیم برای درونگرایی مورد نیاز است و چه چیزی برای اضطراب اجتماعی مورد نیاز است.
به نظر می رسد کمی شبیه به این.
درون زدایی نیاز به زمان برای تحریک اجتماعی دارد تا انرژی به دست آورد. ما درونمایه ای را که نیاز به این خرابی دارد تقلیل می دهیم زیرا این امر به معنی یک بخش اساسی آرایش فیزیکی است.
همانطور که کین بر اساس تحقیق خود اشاره می کند، محرک های تجربی را به طور قابل توجهی درونی تر می کند، به همین دلیل است که آنها باید یک استراحت انجام دهند.
از سوی دیگر فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی نباید از وضعیت اجتماعی فرار کند همانگونه که فرد مبتلا به انعطاف پذیری است، زیرا وقتی اضطراب پس از ترک وضعیت ناراحت کننده از بین می رود، فرد معتقد است که تنها راه افزایش اضطراب فرار است
اما آیا تا به حال بیش از حد تحریم درون زا در نهایت فرو می ریزد اگر او فقط در وضعیت به اندازه کافی ماند؟ به احتمال زیاد، خلق و خوی او بدتر می شود و عملکرد او کاهش می یابد.
بنابراین، اگر شما هر دو درون درون و اضطراب اجتماعی هستید، باقی می ماند در آن شرایط اجتماعی و عملکرد به اندازه کافی بلند است که اضطراب کاهش می یابد ممکن است بزرگ برای بهبود اضطراب اجتماعی خود، اما چه در مورد این درونگرایانه مزاحم اساسی؟
اگر به این نکته توجه داشته باشید که صحبت کردن در برابر همسالان شما، دست های خود را لرزیدن، خشک شدن دهان و قلب را از قفسه سینه تان تحمل نکنید، اما بعد از هر ارائهی که داده اید، احساس خستگی ذهنی می کنید. ؟ آیا تا به حال می توانید به عنوان شخصیت راحت به عنوان کسی که آرایش عصبی آنها را به دنبال احساس در هر نوبت؟
مسیرهای شغلی و درونگرایی / اضطراب اجتماعی
در واقع، بسیاری از بازیگران ادعا می کنند که درونگرا هستند، مانند جولیا رابرتز و رابرت دینیرو؛ این بدان معنا نیست که آنها نیز به لحاظ اجتماعی مضطرب هستند، بلکه به این ترتیب که آنها تنها زمان و تفکر عمیق را به گفتگوی گاه به گاه ترجیح می دهند.
از سوی دیگر، برخی از افراد مشهور وجود دارد که به صورت غیرقابل توضیحی به آن دسته از افرادی که به طور ذاتی و به طور اجتماعی مضطرب هستند، می افتند. این سوال به طور طبیعی می شود، چرا که آنها اهمیت نور را درک می کنند؟
Zack Greinke یک مثال است؛ بازیکن بیس بال که می داند که او بیش از حد فکر می کند و همچنین با اختلال اضطراب اجتماعی تشخیص داده شده است:
"بیس بال یک ورزش است که در آن احمقانه است و نگه داشتن چیزها بسیار ساده است، بارها راه درست برای انجام کارها است ... بچه هایی بودند که با آنها بازی می کردم خیلی احمق بودند که واقعا خوب هستند زیرا ذهن آنها هرگز در مسیر."
تعریف اهداف برای تعریف درمان
پاسخ ممکن است در تعریف اهداف زندگی، رویاها، جاه طلبیها، خواسته ها و تعیین آنچه شما باید انجام دهید برای رسیدن به آنها است. Greinke می خواست به عنوان یک ورزشکار حرفه ای بیس بال، به رغم انعطاف پذیری و اضطراب اجتماعی اش باشد.
آیا می خواهید چیزی خیلی زیاد باشد که بتوانید در برابر طبیعت طبیعی خود کار کنید تا آن را بدست آورید؟ اگر پاسخ بله است، پس شما ممکن است "دلیل" خود را برای توضیح درگیری ظاهری بین منطقه راحتی خود و جایی که شما تصمیم به خودتان قرار دهید.
به عقب به عنوان مثال فرار / اجتناب، آیا می توانید اضطراب اجتماعی خود را در حالی که احترام به طبیعت درون خودتان را احاطه کرده اید، به چالش بکشید؟ و آیا گزینه های درمانی جاری این را در نظر بگیرید؟ یا این که رویکرد "یک اندازه مناسب" برای درمان اضطراب اجتماعی است، آیا طبیعت طبیعت (منهای اختلال اضطراب) در احزاب با لامپهای آبی در سر شما رقم میخورد یا در آرامش در کتابخانه آرام بماند؟
شاید این حتی در سلسله مراتب ترس که ما نوشتیم، منعکس شده است؟
سلسله مراتب ترس دوباره ارزیابی می شود
اگر شما تا به حال کتاب خواندن خود را در مورد اختلال اضطراب اجتماعی خواندید، می دانید که سلسله مراتب ترس لیستی از 10 وضعیت "ترسناک" است که از حداقل ترس از اضطراب به بیشترین اضطراب تحریک می شود، که شما باید از طریق آن، یا درون زندگی (در زندگی واقعی) و یا در تخیل خود، یا به تنهایی یا با کمک یک درمانگر، کار کنید، تا زمانی که بتوانید هر رویداد را تجربه کنید بدون اینکه احساس ناراحتی یا اضطراب داشته باشید.
آیا سلسله مراتب ترس از درونگرا و بیگانه ها یکسان یا متفاوت هستند؟ آیا همه ما از همان نردبان به سوی موفقیت صعود می کنیم؟ شما چه موفقیتی را تعریف می کنید؟
تعریف اهداف: تمرین تکلیف
به عنوان یک تمرین در تعریف اهداف خود، به این سوالات برای خودتان پاسخ دهید تا بتوانید آنچه را که واقعا برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی در نظر دارید، بدست آورید:
1. آیا شما خود را درون درون، بیرونی یا جایی در وسط می بینید؟
2. رویاهای، اهداف، آرزوها و آرزوهای شما در مورد زندگی شخصی شما چیست؟
3. رویاهای، اهداف، آرزوها و آرزوهای شما، وقتی که به حرفه شما می آید، چه هستند؟
4. آیا این آرزوهای زندگی و زندگی شما با سطح طبیعی خود درونی / بیرونی مطابقت دارد؟
چیزی که در مورد هر یک از این نکات متوجه خواهید شد این است که آنها هیچ ارتباطی با اضطراب اجتماعی ندارند. اگر ما با این فرض که همه افراد مبتلا به اختلال عملکرد ناشی از اضطراب اجتماعی ناشی از اختلال عملکرد هستند، شروع می شود، گام بعدی این است که فقط درمان را به سطحی درونی / برون گرا تقسیم کنیم. و این لازم نیست دشوار باشد، ممکن است فقط چندین ترفند را شامل شود.
نمونه هایی از درمان مناسب
بیایید به چند نمونه فرضیه نگاه کنیم:
1) تصور کنید که خودتان را به عنوان یک موجود درونیتان، که رویای یک گفتگوی طولانی با یک دوست با دوستان نزدیک، و کار به عنوان یک موزه موزه دربرگیرنده کار متمرکز با برخی از تعاملات عمومی است، در نظر بگیرید.
2) تصور کنید که شما یک اضطراب است که توسط اضطراب اجتماعی تان به دام افتاده است. شما رویای کمدی کمدی را دارید، اما هر بار که روی صحنه گام می زنید احساس راحتی می کنید. شما توسط جمعیت پر انرژی هستید، اما اضطراب اجتماعی شما شما را به عقب برگرداند.
همانطور که می بینید، طرح در معرض قرار گرفتن در معرض درمان ممکن است کاملا متفاوت باشد، اگر شما یک درون گرایی یا عصبی هستید. فرد به عنوان مثال یک احتمالا یک سلسله مراتب ترس را دارد که در اثر تعاملات اجتماعی پر شده است، در حالی که فردی که در مثال دوم کار می کند از طریق ترس اضطراب عملکردی کار می کند.
به عبارت دیگر، درمان اضطراب اجتماعی می تواند (و باید) به شرایط منحصر به فرد شما طراحی شود.
رویکردهای مشترک
البته این بحث البته از درمان دارویی و سایر رویکردهای شناختی- رفتاری درمان مانند بحث افکار غیر منطقی است که به همان اندازه در مورد درونگرا و بیگانه اعمال می شود.
بنابراین سوال باقی می ماند: اگر شما خود را با اضطراب اجتماعی در یک وضعیت اجتماعی به عنوان یک درونیتان پر می کنید، آیا شما فرار می کنید تا از درونگرا بودن خود دفاع کنید یا برای مبارزه با اضطراب اجتماعی خود مبارزه کنید؟
درست است که شما ممکن است برای مدتی در معرض غرق شدن در مورد اضطراب اجتماعی خود قرار بگیرید. سپس شما ممکن است قادر به بازگشت به گوشه کوچکی از جهان و لذت بردن از آرام است.
مبارزه شما ممکن است بیشتر از افرادی باشد که هر روز ترس خود را به چالش می کشد، زیرا آنها به راحتی در اطراف افرادی که بسیار بیشتر از آن لذت می برند لذت می برند. در همان زمان، به یاد داشته باشید که آنها با جنگ های خود مواجه هستند، زندگی می کنند با دو بخش بسیار متفاوت از خود که باید در مخالفت مداوم باشد.
حداقل اگر بخواهید بخاطر اضطراب اجتماعی خود را ترک کنید، درونگرایی شما از آن برای شما تشکر می کند.
منابع:
کین، س. آرام: قدرت درگیری در یک جهان که نمی تواند صحبت کردن را متوقف کند. نیویورک: ناشران تاج.
اولسن لینکی، M. مزیت در نظر گرفته شده: چگونه مردم آرام می توانند در جهان عصبی رشد کنند. نیویورک: انتشارات کارگری.
ورزش یاهو. زاک گرینکه می گوید بازیکنان "احمق" برای بازیکنان بیس بال بهتر می شوند.